Wykonawcy:
Ewa Majcherczyk - sopran
Oktet wiolonczelowy
Międzynarodowej Akademii Wiolonczelowej:
Jelena Oćić
Mats Lidstróm
Roberto Trainini
Hyun-Jung Berger
Polish Cello Quartet:
Tomasz Daroch
Krzysztof Karpeta
Adam Krzeszowiec
Wojciech Fudala
Program:
H. Villa-Lobos Bachianas Brasileiras nr 1: lntroduc5o (Embolada), Preludio (Modinha), Fuga (Conversa)
H. Villa-Lobos Bachianas Brasileiras nr 5: Aria (Cantilena), Dańca (Martelo)
***
M. 0′Brien Tres danzas populares argentinas na kwartet wiolonczelowy: Carnavalito, Zamba, Chacarera
A. Piazzolla Pory roku na 8 wiolonczel (aranż. J. Barralet)
Dwudziestowieczna "muzyka poważna" rodem z Ameryki Południowej, choć wpisuje się w szeroki nurt klasyki wywodzącej się ze Starego Świata, jednocześnie czerpie obficie z najlepszych lokalnych źródeł. Przekonują o tym kompozycje Heitora Villi-Lobosa oraz Astora Piazzolli, które zabrzmią podczas wyjątkowego koncertu kameralnego. Tego wieczoru wybitni wiolonczeliści, tworzący oktet Międzynarodowej Akademii Wiolonczelowej, oraz sopranistka Ewa Majcherczyk zabiorą słuchaczy w muzyczną podróż z Brazylii do Argentyny.
Pierwszym przystankiem w ramach tej wyprawy będą Bachianas Brasileiras Villi-Lobosa - utwory nawiązujące do rozpoznawalnych cech brazylijskiej muzyki ludowej i rozrywkowej, w których kompozytor zastosował ścisłe zasady barokowego kontrapunktu, tytułem cyklu zaś oddał hołd wielkiemu lipskiemu kantorowi. Trzyczęściowe Bachianas Brasileiras nr 1 z 1930 roku zabrzmią w wykonaniu orkiestry wiolonczelowej, natomiast w piątym i znacznie późniejszym dziele z tego cyklu do instrumentalistów dołączy śpiewaczka. Przypadnie jej zaszczyt wykonania przejmującej Árii, bodaj najsłynniejszej kompozycji Brazylijczyka, która zachwyca namiętnymi wokalizami. Równie fascynująca jest taneczna część druga, w której pojawiają się powtarzane frazy "Lá! Liá! Liá! Liá!", naśladujące ptasie trele.
Spotkanie z muzyką Argentyny upłynie tego wieczoru pod znakiem Tres danzas populares Michaela O′Briena - współczesnego kompozytora, który wykorzystuje swoją wiedzę etnomuzykologiczną zdobytą podczas badań nad argentyńską muzyką ludową. Następnie przyjdzie czas na słynne Pory roku Piazzolli, które są specyficznym, bo utrzymanym w stylistyce tango nuevo, odpowiednikiem barokowego arcydzieła Vivaldiego. Tango nuevo zachowuje zmysłowy charakter oraz porywającą rytmikę, które przesądzają o niepodrabialnym charakterze tego argentyńskiego tańca, a jednocześnie w twórczy sposób włącza w swój nurt elementy muzyki poważnej i jazzu. Zwykle Estaciones Porteñas są wykonywane z wykorzystaniem instrumentarium typowego dla tanga (bandoneonu, skrzypiec, gitary, kontrabasu). Osiem wiolonczel w rękach tak znakomitych instrumentalistów z pewnością odda jednak wszelkie niezbędne dla tego tańca niuanse brzmieniowe.
